Çalışmadığım zaman kendimi canlı canlı gömülmüş gibi hissediyorum

Ezzat Mardini 5 sene boyunca Suriye ulusal yüzme takımının antrenörlüğünü yaptı. İki kızı genç ulusal takımda yüzdüler. Mardini 2011 yılında ülkede başlayan huzursuzluk sonrasında antrenör olarak çalışmak üzere Ürdün'e gitti. Ancak bu ülkede çocuklarının mesleki geleceği bulunmuyordu. Mardini ailesi 2015 yılı sonunda Almanya'ya geldi.

Ezzat Mardini'nin acelesi var. Perşembe öğleden sonra saat 14.00, havuzdaki yüzme çalışması çoktan başlamış. FEZ'deki herkes tarafından Charly olarak adlandırılan usta yüzücü ve antrenör René Moegelin suyun başında duruyor ve eğitim alanlara direktifler veriyor. Havuz ziyaretçileri de bu sırada havuzu kullanmaya devam ediyorlar. Gençler yüzüyor, bir anne oğluyla Currywurst yemekte. Ezzat Mardini'nin İş Kurumu'nda bir randevusu vardı ve şimdi acaba üstümü değişip çalışmaya katılmama değer mi diye düşünüyor. Yarım saat sonra "Kurtuluş Yakın" ekibinin kendi aralarında düzenlediği Noel kutlaması başlayacak.

Mardini biraz gergin. "Şikayet edemem: Buradaki çalışma hoşuma gidiyor ve bir evim var" diye açıklıyor düşüncesini bir masada oturup diğerlerini beklerken. Kısa bir aradan sonra ekliyor: "Ancak çalışmaya başladığımda kendimi gerçekten iyi hissedeceğim." Ezzat Mardini Suriye'de profesyonel yüzücülük kariyeri sonrasında bu ülkenin ulusal yüzme takımında 5 sene boyunca antrenörlük yapmıştı. İki kızını, Sarah'a ve Yusra'ya da dört yaşlarından beri yüzme eğitimi veriyordu. İki kız başarılı olarak 2015 yılı Ağustos ayında bu ülkeyi terk edene kadar Suriye'nin genç yüzme milli takımında yüzdüler.

Mardini'nin kızlarının hikayesi tüm dünyaca bilinmektedir: Yunanistan'a gitmek için kullandıkları botun motoru bozulduğunda iki kız bottan suya atlayarak İzmir açıklarından Yunanistan'ın Lesbos Adası'na kadar Ege Denizi boyunca botu beraber çektiler. Yusra, yüzme çalışmalarına Almanya'da da devam etti ve 2016 yılındaki olimpiyat oyunlarında mülteci takımı için yüzdü. Kardeşi Sarah cankurtaran olarak Yunanistan'da kaldı ve mültecilerin hayatını kurtarmaya devam ediyor.

Ezzat Mardini her iki kızıyla da gurur duyuyor. Mardini, kızlarını özgürce yetiştirdiğini söylüyor: "Bu Suriye'de pek kolay olmadı. Herkes benim yaptığım şeyi anlayışla karşılamıyordu, ama başkalarının ne dediğine kulak asmadım ve içimden geldiği gibi davrandım." Mardini mesleğini de kendisi seçmişti. "7 yaşımdayken Şam'daki okuluma bir antrenör gelmişti. bana yüzme öğrenmek isteyip istemediğimi sordu. O zaman aniden öğrenmek istediğime karar verdim. 600 çocuk deneme çalışması için seçildi ve aralarından en iyileri ile çalışmalar devam etti. Ben ve kardeşim de iyiler arasındaydık."

Mardini 7 sene boyunca öğleden önce okula, öğleden sonra yüzme çalışmasına gitti. 16 yaşında genç milli takıma girdi. Liseyi bitirdikten sonra askere gitmek zorunda olduğu için yüzme çalışmalarına ara vermek zorunda kaldı. Askerden döndükten sonra annesi ondan en kısa süre içinde evlenmesini istedi. Mardini onun bu isteğine uygun davrandı: "Futbol oynarken bir kadını gördüm ve onunla hemen evlenmek istedim. Oyun alanın çevresinde onun anne ve babasını aradım ve bulunca onlardan kızlarıyla tanışmak için izin istedim. Birkaç hafta sonra evlenmiştik."

Mardini evlendikten sonra profesyonel yüzücülüğü bıraktı ve antrenörlük yapmaya başladı. 2009 yılında ulusal takımda antrenör olarak görev yapmaya başlayan kadar 4 yerel derneği. Mardini ve eşinin üç kız çocuğu oldu. 2011 yılı sonunda iç savaş Şam'da Mardini ailesinin yaşadığı bölgeye ulaşıncaya kadar hayatlarından memnundular. Bu konu hakkında konuşurken zorlanıyordu. Politikayla ilgilenen biri değildi: "İşim dışında politikayla ilgilenecek zamanım olmadı hiç. Bu konuyu başkalarına bıraktım." Kızlarına güvenli bir hayat sağlamak için Mardini 2011 yılı ortasında Ürdün' gitti ve burada yüzme antrenörü olarak çalışmaya başladı. Ancak büyük kızları onunla beraber gelmek istemediler ve Şam'da anneleri ve küçük kız kardeşleriyle beraber kaldılar. Ürdün'de oturma izni almaları ve yarışları katılmaları mümkün değildi.

2015 yılında Suriye'deki durum kötüleştiğinde aile Almanya'ya kaçmaya karar verdi. Mardini'nin iki büyük kızı ilk yola çıkanlar oldu. Mardini'nin kendisi de ufak kızı ve artık boşanmış olduğu eski eşiyle beraber onları takip etti. "Onu çok ender görüyorum, burada yalnız yaşıyorum" diye açıklıyor Mardini ve konuşmasına kısa bir ara verdikten sonra ekliyor: "Yalnızım. Burada Avrupa'da herkes hayatını kendi başına yaşıyor. Arap ülkelerinde tüm aile haftada bir kez bir araya gelir ve sokakta da insanlar birbirleriyle sohbet eder." İçini çekerek devam ediyor: "Diğer insanlarla tanışmak için ne yapmam gerektiğini bilmiyorum."

Antrenman sona erdi ve eğitime katılanlar da masaya geldiler. Antrenör Charly kahve ve pasta siparişi verdikten sonra Noel konuşması yapacağı için herkesin susmasını istedi. Ezzat Mardini Noel'i pek düşünmüyor. "Sadece yeniden çalışmak istiyorum. Tüm hayatım boyunca çalıştım. Çalışmadığım zaman kendimi canlı canlı gömülmüş gibi hissediyorum." Gülümsüyor ve konuşmasına devam ediyor: "Nasıl çalıştığımı görmek isteyebilirler. Gerçekten yeterli eğitime sahibim ve öğrenmeyi de severim. Yeter ki sporla ilgili olsun, her şeyi yapmaya hazırım."